Nu eerst Sam even voorstellen...

 

Jullie zagen misschien de zes honden al staan in de rechterkolom (als je de blog als internetversie leest). Over Pelle, Sim en Rushy heb ik al herinneringsverhalen geschreven. Die kun je lezen door op hun foto te klikken. Over Cayan en Spetter heb ik dat niet gedaan, omdat ik toen nog amper op internet was, laat staan een blog had, maar ook zij waren enorm lieve schatten! Sam staat bovenaan in het rijtje, want Sam heeft nu een heel gelukkig leven. Dat is wel anders geweest...

We hadden zo'n verdriet na het overlijden van Pelle en besloten eerst de tijd te nemen dat te verwerken, een plekje te geven. Ik ben na een paar weken eerst alleen overal in de buurt en wijdere omgeving gaan wandelen waar ik met Pelle was geweest. Dat was heel moeilijk, maar ik kon er echt niet met een "nieuwe" hond lopen, zonder dit eerst gedaan te hebben. Je mist een hond in alles, ze zijn gewoon in alles wat je doet verweven. 

Weer een hond nemen kan dan ook troost bieden, je aandacht gaat naar de nieuwe hond, dat wil absoluut niet zeggen dat je de "vorige" vergeten bent!!

Ik had wel stichtingen gezien op Facebook die honden uit het buitenland halen. Ja, ik weet dat er in de Nederlandse asielen ook genoeg honden zitten. Maar toch... ik vind dat die het nog altijd vele malen beter hebben dan de honden in bepaalde landen in Oost- en Zuid-Europa. Hieronder een korte clip van Sam in afwachting van adoptie in Roemenië. Mijn eerste gedachte hierbij: Misschien eerst eens drollen ruimen in plaats van nagels lakken...

De Pandora Stichting is zo'n stichting en die sprak (en spreekt mij nog altijd) heel erg aan. De honden worden daar altijd leuk gepresenteerd en ze zijn eerlijk over hoe de hond is. Dus geen mooie sprookjesverhalen, maar gewoon de waarheid. Ik/we zagen zoveel schatten. Toen zag ik Sam, die ze daar Clauss hadden genoemd. Als hij het zou worden, zou hij in elk geval een andere naam krijgen.

Juist zijn presentatie vond ik nogal sober, niet echt aansprekend en ik dacht dat hij daardoor misschien minder kans zou hebben. Ik vond hem zo aandoenlijk en hij leek me zo lief. Dus aan Peter laten zien en hij vond het prima dat Clauss/Sam met het volgende transport mee zou komen voor ons! Hij kwam vlak voor Kerstmis 2020.

Nooit spijt van gehad, zo blij met deze schat.

Hoe oud hij is weten we natuurlijk niet, maar hij werd in Roemenië op ca. 7 jaar geschat. Dus de geboortedatum in zijn paspoort is geschat. Als het klopt zal hij nu dan 11 jaar zijn. Het is een mix, die zijn over het algemeen sterk. Ik hoop dat hij net zo'n mooie leeftijd bereikt als Rushy, die we kregen toen ze 9 jaar was. We konden toen nog niet vermoeden dat ze op twee weken na 18 jaar zou worden. 

Hier was Sam net een dag of 2 à 3 bij ons.

Sam is een vrijkont, altijd blij, erg gefocust op eten (dit zal komen door zijn zwervend bestaan in Roemenië) en vooral erg gelukkig en dankbaar. Dat laatste hoeft natuurlijk helemaal niet, maar hij laat dat nu eenmaal vaak merken. Hij is ook erg bijdehand, snapte alles bovenwonder snel. Het is heerlijk om met hem te wandelen.

De eerste tijd was hij vriendelijk naar alles en iedereen. Naar mensen en naar honden. Altijd toenadering zoeken op bescheiden wijze, zo van: 'Lijkt het jou ook leuk om kennis te maken?' met zijn langzaam kwispelende staart. Dat ging altijd goed, tot er een loslopende herder van een erf kwam, vlak bij ons in de buurt. Die herder beet Sam in het gezicht. Deed hij anders nooit en Sam zou het er wel naar gemaakt hebben. 😡 Mijn hart gaat nog steeds harder kloppen als ik eraan denk, omdat ik dan nog steeds opgefokt raak. Het gevolg is dat Sam niet meer vrolijk naar andere honden toe loopt, maar wil gaan blaffen. Zo zonde! Waarom laat je je hond los lopen als je hem niet onder controle hebt.

Het gaat inmiddels wel weer wat beter gelukkig, niet meer naar elke hond en ook niet meer zo fel. 

Voor ons maakt het niet uit, hij is nog net zo geliefd uiteraard!!! Hij loopt nog wel altijd naar bijna alle mensen. Ik weet dat het bedelen is, al is zijn buikje nog zo vol. Ik zeg dat niet tegen de mensen, laat die maar lekker denken dat Sam hen zo leuk vindt :-)

Lieve lieve Sam, we hopen nog heeeeeeel lang van je te mogen genieten. Je bent echt zo'n leuke lieverd!

                   Gon     

PS 

-  Een reactie plaatsen vind ik erg leuk, wel graag met minimaal je voornaam.

 

- Wil je een reactie geven, dat kan hier onderaan bij opmerkingen of reactie plaatsen. 

- Wanneer je mijn blog wilt volgen kan dat op verschillende manieren. Eén daarvan is mij jouw emailadres te geven, dan krijg je automatisch een mailtje als er een nieuw bericht is geplaatst.

 

- Lees je de blog op je telefoon of tablet, kies dan voor de internetversie anders krijg je maar een deel van de blog te zien en dat is jammer.