Jantje lacht, Jantje huilt... maar ook over het genieten van de 'dingen' om je heen

Over het leven, over moeilijke momenten en over kunnen genieten van mooie dingen om je heen...

Ja, zo gaat dat in het leven. Mooie tijden, maar ook zeker droevige tijden. We hebben erg verdrietige weken achter de rug na drie overlijdens in twee weken. Van twee kwamen de rouwkaarten zelfs op dezelfde dag. Bizar! Je weet dat bij het ouder worden ook steeds vaker geliefden en kennissen om je heen wegvallen en dat doet je dan ook weer beseffen dat jouw tijd ook steeds dichterbij komt. De kring om je heen wordt steeds kleiner. Nu zijn we nog niet echt bejaard, maar dat hoef je ook niet altijd te zijn. De mensen die ons ontvielen waren 69, 70 en 82 jaar. Niet stokoud dus. Ik was echt zo down en verdrietig, ik kon aan bijna niets anders denken dan aan de overledenen.

Zelf hadden we al een poosje veel op papier staan voor wat onze uitvaarten en de afhandeling betreft. Dat hebben we weer eens voor de dag gehaald, adressen aangepast, wensen een klein beetje aangepast. Dus dat kon geen kwaad. Ik ben weer een beetje bijgekomen van alles en het weer werkt zo mee!!! Ja, dat kan best schelen. De wandelingen (4x daags) met onze hond Sam zijn dan dubbel genieten, want wat heerlijk nu met dit mooie weer!

Lepelaar

Schreef ik een poosje geleden dat ik hier aan de Westerschelde helemaal verliefd was geworden op de Wulp, daar zijn de lepelaars bijgekomen en ook de zwartkop meeuwen (die van de leuke geluiden als ze 's avonds laat in het donker op het water dobberen en hele gesprekken voeren). Natuurlijk had ik daarvoor ook al voorliefde voor bepaalde vogels, maar toen woonden we niet aan de kust. Ik vond ook al heel lang aalscholvers geweldig (die komen hier trouwens ook voor, je ziet ze in zout en in zoet water), de karekiet, spreeuwen en kauwen. Het roodborstje niet te vergeten en het winterkoninkje. Eigenlijk vind ik brutale vogels altijd juist heel leuk, dus bijv. de spreeuwen en de kauwen. Ik kan bijvoorbeeld in het najaar enorm genieten wanneer een groep spreeuwen die op doorreis is naar het zuiden, neerstrijkt in een boom of struik met bessen en die in een dag leeg eten. Hebben jullie dat wel eens gezien en vooral gehoord? Hun aanwezigheid en getjilp, zo geweldig leuk en gezellig dat het is!

De lepelaars, ik heb ze nooit eerder zo dichtbij gezien als nu sinds we hier wonen. Kan ze zo zien als ik uit het kamerraam kijk wanneer ze fourageren bij laagwater. Dan de verrekijker erbij om van nog dichterbij te kunnen zien. Verveelt nooit. Ik heb dan ook zo genoten van KLIK: Deze prachtige film over de lepelaars! Eindelijk eens te weten hoe ze trekken in voor- en najaar en waar ze overwinteren. Er is de laatste jaren heel veel gedaan om de lepelaar voor uitsterven te behoeden. Daar had en heeft Nederland een enorm groot aandeel in dat ik niet had verwacht. Geweldig!

Zo is ook deze documentaire (engelstalig) erg interessant en de moeite waard: 

Afijn, morgen en overmorgen ga ik er weer op uit, sightseeing Gon, buitendijks en in de polder. Lekker in een T-shirt op de scooter, want het wordt aardig warm. Dat wordt genieten. Mocht er dus de komende twee dagen hier door jullie niet veel gelezen of gereageerd worden, dan hoop ik dat jullie dat misschien ook wel aan het doen zijn. Geniet!