Verliefd geworden op de wulp

 

Wulp

Omdat wij gezien onze leeftijd niet meer hoeven te werken, is ons dagritme ook wel enigszins afwijkend van gemiddeld. Zo gaan wij veel later naar bed en komen er dan ook later uit. In feite maakt het niets uit, alleen is het anders dan bij de meeste mensen om je heen. En dit terwijl ouderen meestal juist vroeger naar bed gaan en dan dus ook vroeg wakker zijn. Afijn om dit verhaal niet al te lang te maken, Sam wordt ook op latere tijdstippen uitgelaten dan gemiddeld wat, gezien zijn trauma van een beet in zijn gezicht een paar jaar geleden, best prettig is. Hoewel het dus al wel steeds beter gaat om andere honden te ontmoeten! Met hem loop ik doorgaans rond middernacht langs de Westerschelde, behalve als het te hard stormt. Ik geniet daar altijd enorm van! 

Ik geniet van de schepen met hun lichtjes, van de vuurtorens aan de west- en noordkant van Walcheren die je met helder weer kunt zien. Walcheren ligt aan de andere kant van de Schelde, wij wonen in Zeeuws Vlaanderen. Van de sterrenhemel en de maan bij helder weer én van de wulpen als het laagwater is. Bij laagwater fourageren ze juist ook 's nachts op de slikken en schorren. Ik word helemaal blij en vrolijk als ik de wulpen hoor, hun geluid, ja dat vind ik nu juist zo gaaf.

Er komen hier meer vogelsoorten fourageren natuurlijk, ook de lepelaar vind ik geweldig. Heen en weer, heen en weer dan met de lange snavels door het zand bij laag water om voedsel te vinden. Vaak in het zand verstopte schelpdieren die ze kraken met hun snavel. Dan zijn er ook nog veel meeuwen (o.a. de visdiefjes) en scholeksters. In mindere mate ook nog andere stelt-, strand en wadlopers.

Lepelaars

Om een idee te krijgen van de vogels die hier voorkomen geeft dit filmpje (bij de Oosterschelde) een goed beeld. Genieten dus! Veel vogels vertrekken naar het zuiden in de herfst. De lepelaars zijn vertrokken en ook wulpen, maar er zijn ook wulpen achtergebleven en die hoor ik nu dus nog steeds. Misschien zijn het oudere wulpen of vinden ze het hier wel oké. Ook in het achterland kunnen ze eten vinden. 

Nou, dit was de eerste post over mijn genieten aan de Westerschelde wat de heimwee naar Zweden een beetje verzacht. Volgende keer ga ik weer verder met mijn kerstherinneringen (spullen). 

Tot dan!

                   Gon